Stroik zamiast armii

O nie! Już żadnej Mikołajowej armii robić nie będę! Jestem po niej znudzona jak mops! Ja jednak nie nadaję się do ,,masówek” czy też ,,taśmówek”, bo od razu mnie ,,nosi”... Ale wynieść nie chce?! Z grobową miną przyjęłam do wiadomości, że potrzeba jeszcze kilka tzn. chociaż z dziesięć... Zrobiłam cztery. I wytłumaczę to tym, że szyszek już nie ma, bo... Bo nie ma i tyle! Powiem, że ,,skośnookie” wyzbierali na potrzeby tworzenia stroików dla Nas i już?! No, co ja zrobię, jak lubię zmieniać ,,technologię”?

Z całego tego ,,mikołajkowego obłędu” zupełnie przypadkowo wybrnęłam dzięki sąsiadce. Obiecałam  kiedyś, że zrobię jej świąteczny stroik na stół. I zrobiłam. Podglądałam u Danusi http://danutka38.blogspot.com/, jak robi te swoje świeczniczki, ale nie bardzo załapałam o co chodzi... Bo ona coś tam nadcinała w rolce po ,,toaleciaku”, żeby świeczuszka nie wpadła do środka, a ja wymyśliłam, że zwinę kawałki rolek i wepchnę do środka. I tak zrobiłam. A dół rolki ponacinałam, żeby przykleić do podłoża. Na wierzchu nakleiłam złote papierki, bo resztę i tak zakryły szyszki. Mam nadzieję, że Danusia nie wyskoczy mi teraz z monitora i będzie wrzeszczała, że podkradłam jej pomysł z ,,toaleciakiem”...

Danusiu, ja się ,,zrehabilituję” tą diabelską srebrną szarością! Tylko musi mnie ,,natchnąć”! Dlatego moje prace najczęściej wpadają do ,,żabiego gardziołka” na pięć minut przed zakończeniem zabawy;) No wybacz mi proszę te moje spóźnialstwo, ale jak nie mam weny, to nic nie zrobię?! I niech mi wszyscy piszą, że to ,,be”, że ,,mogłaś się postarać”, a ja i tak jestem zadowolona, że w porę zdążyłam. No bo, gdybym mojemu kochanemu ,,jury”  (vide; złotko) kazała na biegu napisać dobry felieton na jakiś tam temat, to nie wiem, czy pół nocy nie ,,kwiczałabym  leżąc na klawiaturze”?;) Muszę Wam dostarczać emocji  w postaci byle czego, bo w przeciwnym razie ,,jury” nie miałoby czego krytykować? Zabrakłoby im słów, by wyrazić te ,,ochy” i ,,achy”... A myślę,że dzięki moim ,,szybkościówkom” jakie by one nie były, zabawa jest fajniejsza, prawda?

Rozgadałam się, a o stroiku zapomniałam. No więc zapraszam moje kochane ,,jury” w całym składzie, by wygodnie rozsiadło się w fotelach i doszukiwało błędów;) Czekam na nie z utęsknieniem, bo nie lubię pochwał. A jeśli będą same pochwały, to następnym razem zrobię Wam psikusa w postaci jakiegoś ,,badziewia” i przekonam się, kto jest szczery, a kto nie;) Oj, no przecież żartuję;) Ale tylko czasami?! No to teraz pokażę Wam swój stroik, który będzie niespodzianką dla mojej sąsiadki;) I na zakończenie humorystycznie o niespodziankach;

Kumpel pyta kumpla; - Miałeś w tym roku jakąś niespodziankę? – Jeszcze jaką?! Moja żona i moja kochanka dowiedziały się o sobie!

Mam nadzieję, że mnie nie spotka taka niespodzianka;););)

Ta ostatnia fotka jest dowodem na to, co włożyłam do środka, żeby świeczuszki nie wpadły do środka i jak przymocowałam świecznik do podłoża;)