Mormorando na głosce ,,k"?

Nie da się ukryć, że lato sprzyja mojemu blogowemu lenistwu. I chyba nie tylko mnie... Tak, czy inaczej zawsze trzeba się pocieszać, prawda? No, bo jak wytłumaczyć fakt, że nie mam chęci na tworzenie, a jak ją mam – to nie mam czasu, bo wówczas, jak na złość mam jakieś inne sprawy do załatwienia?! No, ale kilka dni temu zrobiłam sobie zapasy z zimnej porcelany, czyli kwiatuszki i listki. Tak na wszelki wypadek, bo zawsze dobrze mieć pod ręką gotowe ozdóbki;)

I dzisiaj wykorzystałam kilka z nich do dekoracji nowego obrazka. No, bo na malowanie oczywiście wciąż nie mam ochoty? Bo trzeba zmieniać kolory farb, szorować pędzle etc. No i co? Czy nie jest to lenistwo? Jest i to jak jasna cholera! Bardzo lubię malować wszystkimi rodzajami farb, ale muszę mieć natchnienie. A kiedy je miałam ostatnio? Nie trudno zauważyć... Wystarczy przejrzeć mojego bloga...

Kiedyś ,,natchnęło” mnie grubo po północy. Zachciało mi się namalować portret mojej Mamy. A, że potrafię zrobić jej portret z pamięci, to na szczęście nie musiała mi pozować... Na moje szczęście oczywiście, bo o tej porze zapewne kazałaby mi się popukać paluszkiem w czółko?!  Wszystko było super do momentu malowania ust. Jakoś nie wychodziły mi... A zawsze wychodziły, kiedy szkicowałam ołówkiem?! Wkurzyłam się niesamowicie. Poprawiałam setki razy i wraz nie mogłam osiągnąć pożądanego efektu?! Jaki był finał, zapewne domyślacie się;) Ale dzisiaj będę grzeczną dziewczynką i nie zobrazuję tego, co zrobiłam z niedokończonym dziełem... I nie przytoczę swojego ,,mormoranda” pod nosem...

Ojej, miałam się dzisiaj nie rozpisywać, tylko pokazać Wam swój obrazek. Nie jest to jakieś arcydzieło... Ramka ze styropianu, podkład z falistej tekturki, do której przykleiłam kwiatuszki i listki. Pokażę Wam fotki w różnych ujęciach, bo obrazek można powiesić na ścianie i w poprzek i pionowo, bo pozwala na to kwiatowa kompozycja. I jeszcze pokażę w zbliżeniu same kwiatki. Nazw ich nie znam, nie wiem, do jakich są podobne, bo dla mnie kwiatek – to kwiatek i tyle;) 

Co prawda, miałam nie pokazywać Wam tych zbliżeń, bo zawsze ktoś doszuka się jakiegoś mankamentu... Nie będę wytykała palcami, ale mam takie szczere, aż do bólu obserwatoreczki;) I bardzo je za to lubię! No i zobaczycie, że jak ,,uderzyłam w stół, to nożyce same się odezwą” w komentarzach;) Wówczas będzie głośne to moje ,,mormorando”, ale nie na głosce ,,m”, ale ,,k”;););) Pozdrawiam Was cieplutko;)