Wolę pleść bzdury

Bardzo chciałam nauczyć się robienia koszyczków z papierowej wikliny. Z pomocą przyszła mi Kamilka http://harridan17.blogspot.com/organizując na swoim blogu kursik. Wszystko wydawało mi się tak proste jak ,,konstrukcja cepa”? Podziękowałam Kamili i wzięłam się za pracę. Nie powiem, bo rurki wyszły mi ładne, a nawet bardzo ładne;) Robiłam je zgodnie ze wskazówkami Kamilki, tyle że kręciłam je w ręku, bo tak było mi wygodniej...

Obejrzałam jeszcze kilka filmików, dotyczących podstawy koszyczka. No i jeden uplotłam zaczynając od dna, czyli ,,uwiłam” je, zaś drugi zrobiłam metodą przyklejania rureczek do tekturowych krążków.  Wydało mi się to łatwiejsze... Szkoda, że nie nagrałam przebiegu pracy przy tworzeniu obydwu koszyczków, bo miałybyście chociaż ubaw po pachy;) Ale może i dobrze, że nie nakręciłam filmiku, bo cenzura założyłaby mi na niego ,,szlaban”;)

W jednej i drugiej wersji, rurki wyłaziły mi jedna z drugiej, kiedy chciałam je wydłużyć, więc kleiłam je. Wyginały się w chińskie ,,zet”, nie chciały do siebie przylegać, a przecież zrobiłam je ze zwykłej, miękkiej gazeciny? Myliła mi się kolejność przeplatanych rurek i ... Ach, szkoda słów. A jak doszłam do wykańczania i ucięłam końcówki, koszyk ,,rozlazł” się i musiałam łapać wszystkie rurki, żeby wróciły na miejsce...

A nie tak dawno Ania http://iwanna59.blogspot.com/ narzekała na swój śliczny, niebieski koszyczek... I jeszcze twierdziła, że coś jej tam nie wychodzi? Wyobrażam sobie, jak się ,,uchacha” jak zobaczy moje? Pewnie tak samo, jak zobaczyła moją porcelankę z Chodzieży;) Zresztą wszystkie będziecie miały ubaw;) No przecież kiedyś bardzo chciałyście zobaczyć pierwszą, stworzoną przeze mnie karteczkę? Nie pokazałam jej, bo była do niczego. Ale te koszyczki  właśnie Wam pokażę, bo na blogach byłoby nudno, gdyby wszystko było piękne, prawda? Ten pomalowany jest ażurkowy;) Jak chcecie kursik na takie ,,arcydzieło”, to nie ma sprawy;););)

A ten niemalowany, to dzisiejsza praca;) To nic, że obydwa są niekształtne, że jeden bok wyszedł wyższy, drugi niższy... No bo jak ich ,,formowałam” to się trochę zgniotły... I przy wykończeniu rurki nie wyszły mi tam, gdzie miały być... No nie mi właziła jedna w drugą i co na to poradzę? Ale co tam... No wyglądają jak kosze na śmieci, ale jeszcze je Wam pokażę po ,,kosmetyce” upiększającej;) A więc podsumowując  moją wiklinową twórczość, doszłam do wniosku, że wolę pleść bzdury, zamiast koszyczki;) Chyba wychodzi mi to znacznie lepiej, nie uważacie?

No to teraz pora na odsłonę;) Radzę zaopatrzyć się w pielucho-majteczki;)