Felieton

Myślę, że warto mieć świadomość tego, co tak naprawdę jest nam w życiu potrzebne, a co zbędne... Co nas cieszy, a co denerwuje i upokarza... I myślę, że warto dzielić się z innymi tym, co myślimy i czujemy... Nie oznacza to jednak, że każda moja publikacja na tym blogu - jest moim fochem. Należy traktować je z lekkim przymrużeniem oka... 

                                                         W świątecznym nastroju

Przed nami kolejne święta, kolejna dekonspiracja Mikołajów - czyli utrata złudzeń naszych milusińskich ciągnących Mikołaja za brodę i rozpoznających w nim sąsiada wujka czy tatę, któremu tuż przed przybyciem „obywatela Laponii” udało się cudem „prysnąć” od stołu. Przed nami wizja kolejnej zemsty siły grawitacyjnej w postaci potłuczonych bombek, kolejne numery czasopism z dołączonymi na płytach kolędami w wykonaniu znanych piosenkarzy czy ich ,,klonów”.

Kolejne kłopoty z prezentami i trafieniem w gust najbliższych, kolejne wstąpienie w Nowy Rok z nowym rządem i pewnie złudną nadzieją, że będzie lepszy od poprzedniego. Kolejne apele dietetyków, by przezwyciężyć obżarstwo i kolejna, masowa zagłada karpi i żywych choinek. Przed nami kolejne ,,esemesowe”, często głupawe życzenia, a w telewizji po raz nie wiem już który pewnie zobaczymy „Kevina samego w domu” czy „Kevina w Nowym Jorku”.

Po raz kolejny Poczta Polska dostarczy nam tony kartek ze świątecznymi życzeniami, a kolejna pasterka okaże się zbiorowym odespaniem kazania. W tym miejscu, chciałabym bardzo serdecznie podziękować wszystkim, którzy nie pozostali obojętni na moją pisaninę i pozostawiali komentarze wyrażające swoje zdanie. Nie ukrywam, że pisanie felietonu jest dosyć trudne, bo są to moje osobiste przemyślenia i nie każdemu muszą przypaść do gustu...

Zdaję sobie też sprawę, że mój niejednokrotnie „cięty języczek” mógł ,,drasnąć” niejedną osobę, ale te „draśnięcia” niekiedy są bardzo potrzebne, a nawet wskazane. W dzisiejszym felietonie nie mam zamiaru nikogo ranić, chociaż są osoby, którym przydałoby się przedświąteczne „przewietrzenie mózgowych szufladek” czy słowna chłosta... Nie myślcie, że mam tu na myśli moich wiernych Czytelników, czyli blogowych obserwatorów... O, nie. Jestem Wam bardzo wdzięczna za każdy odzew;)

Dzisiaj ogarnął mnie już świąteczny nastrój. Może nie tak radosny, jak dla innych, bo świadomość, że gdzieś wśród nas są ludzie samotni czy chorzy, że wśród nas są głodne dzieci - nie daje mi spokoju. A tak bardzo chciałabym wszystkim pomóc... Święta i nadchodzący Nowy Rok – to nie tylko okres radości, ale także zadumy nad tym, co minęło i nad tym, co nas czeka. Chciałabym, aby te Święta były dla Was wszystkich pogodne i radosne, a nadchodzący Nowy Rok napawał wszystkich optymizmem i wiarą w lepsze jutro. 

Święta, to czas miłości... Pamiętajmy o bliskich naszym sercom: krewnych, znajomych, przyjaciołach. I o tych bliskich naszych sercom, których nie ma już wśród nas, ale wciąż są obecni w naszych sercach i w naszej pamięci...