Nogawki nie utnę!

Jeszcze dziesięć dni zostało do końca wrześniowej zabawy ,,Artystek kolorystek"”, organizowanej przez Danusię. Już myślałam, że tym razem sobie odpuszczę, bo pomysłu na cętki nie miałam. No przecież organizatorka głowy by mi nie urwała?! Chociaż do końca nie jestem pewna, czy nie urwie... Bo te moje cętki raczej jej nie zadowolą... Najwyżej odrzuci moje ,,wiekopomne dzieło” i tyle. A co? Może miałam sobie uciąć kawałek i tak krótkich cętkowanych legginsów, w których latam po domu, bo mi w nich mi najwygodniej?! Miałabym pozbawić ,,małża” widoku rozbrykanej lamparcicy?! O nie! Bo co mi pozostanie? Przecież u mnie, to chyba rzecz jedynie przyciągająca wzrok...;)

Przyznam szczerze, że aż się boję pomysłu Danusi na październik... No widzicie sami, co robią ,,wypasione” wczasy i kąpiel w Oceanie? Myślałam, że jak wróci szczęśliwa i wypoczęta, to da nam jakąś łatwiejszą  tematykę, a tu cętki?! Wspomnicie moje słowa, że w październiku będzie kolor ,,papuzi”, albo jakiś tam ,,bajeczny kameleon”;) Oby tylko nie wpadła na pomysł zrobienia nagoskrzelego ślimaka?!

No,ale do rzeczy. Kupiłam sobie w Biedronce jakieś tam kolorowe arkusze folii piankowej. Niby do niczego mi niepotrzebne, ale mnie zawsze wszystko się przydaje. I zapewne nie zajrzałabym do nich, gdybym nie zobaczyła arkusza w paski , jak zebra. Och, jaka byłam szczęśliwa, kiedy dojrzałam jeszcze arkusik w cętki! No, ale co z tego, że był. Pozostał jeszcze problem, co z niego zrobić? Pomysłów zbyt wielu nie miałam, a jeśli już to same głupie... Na szczęście wpadł mi w ręce plastikowy kubeczek. Pomyślałam, że go sobie okleję i będzie fantastyczny np. na słomki do picia, na ołówki etc. No wsadzać w niego można przecież wszystko, prawda?!Tylko jeszcze trzeba mieć co...

No i okleiłam ten jednorazowy kubeczek. Przecież nie napiszę, że kryształowy, bo i tak nie uwierzycie. Całe szczęście, że mam aż trzy dziurkacze i kilka sztuk nożyczek do karteczkowych prac, to przynajmniej mogłam nadać kształt swoim ,,naklejkom”. Pierwsza wersja bardziej mi się podobała. Wyglądała tak.

No, ale obawiałam się, że praca nie przejdzie i dzisiaj rano wpadłam na pomysł, żeby te cętki przyciemnić. Chociaż nie wiem, czy i tej organizatorka nie odrzuci? 

Ech... Raz kozie śmierć. Nie może być tak, żeby wszystko było zawsze zgodne z wytycznymi. Zabawa byłaby za monotonna, gdyby nic się nie działo, prawda? Czy nie mogę być tą pierwszą osobą, która coś sknoci? Mogę! A nawet chcę! Danuś, możesz mnie skarcić publicznie, ale nie wymyślę nic lepszego, bo nie mam natchnienia na te cholerne cętki?! A nogawki sobie nie utnę i już! Pomimo, że cętek nie lubiłam i nie lubię, ale te cętkowane ,,galoty” naprawdę bardzo lubię!  Tak czy inaczej wrzucam mój ozdobny kubeczek do  zabawy. I tak idzie na pożarcie żabona... No, ale tak naprawdę, to przecież on ma te cętki... A, że trochę wypłowiałe, to taki mi znowu mankament? Lato było przecież upalne...  Ja to jak w tym powiedzeniu, że ,,tonący zawsze chwyta się brzytwy”;)  A wiecie jak pomóc tonącemu politykowi? Nie wiecie? No i bardzo dobrze! Ja też nie wiem? A nawet nie chcę!