Taki ze mnie wędkarz, jak i artysta

Do zabawy na blogu DANUSI pt. ,,Cykliczne Kolorki Artystek Kolorystek” zrobiłam obraz z bukietem kwiatów. Może lepiej brzmiałoby ,,skleciłam”, bo bukiet jest z jakichś tam sztucznych kwiatów z odzysku, ramka również z jakiegoś starego portretu, a kwiaty przykleiłam do zwykłego patyka, który znalazłam kiedyś nad Wisłą podczas wędkowania. Taki  to ze mnie wędkarz, jak i i artysta;) Bo zamiast łowiąc rybki patrzeć na spławik, to ja wzrokiem szukam jakichś patyków o ciekawych kształtach;) Aż dziwne, że ryba jeszcze nigdy mi wędki do wody nie wciągnęła?


No, ale jak widać, to moje zbieractwo czasami się przydaje. I ten o ciekawym kształcie patyk, czekał chyba półtora roku na wykorzystanie. I doczekał się. Nie wiem, czy ,,szefowa” uzna mi tę pracę, ale innego pomysłu nie miałam... Gdybym ja była organizatorką zabawy – uznałabym to ,,dzieło”. No bo wymagane kolory są... A, że pomysłów brak? Nic na to nie poradzę, że łepetyna pusta... A zresztą, kto powiedział, że  ma to być coś dębowego? To, że Danusia wymyśliła sobie jakieś ,, Dębowiaczki” wcale nie znaczy, że praca ma zawierać żołędzie , czy dębowe liście, prawda? Bo i gdzie ich teraz szukać?  No przynajmniej ja tak myślę...

Gdybym nie bała się, że nos mi się wydłuży, to mogłabym napisać że, np. ramka jest z dębowego drzewa, patyk także, ale kłamała nie będę przecież... Jest kolor brązowy, jest zielony, a że sobie kwiatków kolorowych nawtykałam, to co się stało? Mój ,,Dębowiaczek” jest po prostu wesoły,  jak i jego autorka;););) Kończę już tego posta, bo ostatnio jestem z kompem na bakier. Działa na mnie, jak czerwona płachta na byka. Stąd też mam dużo zaległości na Waszych blogach. Ale nadrobię je;)

Nie wiem, co jest przyczyną tego wstrętu, ale omijam komputer szerokim łukiem? Nie znaczy to, że nie zaglądam do niego w ogóle. Zaglądam i wiem, kto co nowego zrobił, ale nie mam natchnienia na komentarze. Miewam tak od czasu do czasu. Ale jak mi przejdzie to lenistwo, to jeszcze będziecie mieli mnie po dziurki w nosie;) A teraz odsłona mojego ,,dzieła” i bieg do Danusiowego ,,żabona”;) Trzymajcie kciuki, żeby szybko opuściło mnie to lenistwo... Może ktoś ma jakiś wspaniały sposób na przepędzenie tego cholerstwa?