Namiastka lata

Dzisiaj nie będę się rozpisywała, bo to nie mój dzień widocznie...  Zresztą, ostatnio takich dni u mnie sporo... Ale pokażę Wam obrazek z bukietem polnych kwiatów, który namalowałam farbami acrylowymi. No bo brakuje mi tego lata... Brakuje słońca, ciepła, śpiewu ptaków... Jakoś opornie ta wiosna do nas przychodzi, więc może ten obrazek poprawi Wam humor? To taka namiastka lata... 

 Jak byłam dzieckiem, to żaden kwiatek nie miał szansy na dłuższy żywot. Zrywałam wszystkie, gdziekolwiek rosły. Te, które wystawały zza ogrodzeń przydomowych ogrodów, a także te , które rosły w najgorszym błocie. Mam tu na myśli kaczeńce. Człapałam w kaloszach po błocie i wodzie, by je zerwać. A co tam, że w kaloszach pełno wody, że ubłocona niemalże po pachy? Kaczeńce były ważniejsze. Na szczęście wyrosłam z tego. Dzięki czemu sąsiedzi mają kwiaty w ogródkach, a nie same łodygi;)

No, ale pokażę Wam jeszcze inne ujęcia tego swojego obrazka, bo fotki robiłam w różnych oświetleniach.  Niczego innego do pokazania na razie nie mam... Kombinuję, jakby ,,przerobić” plastikową butelkę do zabawy u Danusi. Co prawda, łatwiej chyba byłoby mi przerobić organizatorkę zabawy;) Kończę już, bo jak głupoty przychodzą mi do głowy, to znak, że pora na zakończenie pisania... 

Dziękuję wszystkim za odwiedziny na moim blogu i miłe komentarze;) Przepraszam, że nie jestem ostatnio tak bardzo aktywna na Waszych blogach, ale nie znaczy to, że nie widzę, co tworzycie. Po prostu od pewnego czasu nie mam chęci na pisanie... Mam jednak nadzieję, że lada dzień ta chęć powróci;)

Dlatego ten polny bukiecik dedykuję Wam wszystkim ;) Może chociaż w ten sposób zrehabilituję się za te piśmienne niechęci;)